Video's en foto's toegevoegd
Ik heb nog een groot aantal video's en foto's toegevoegd om de weblog te complementeren.
Zo is voor mijzelf het overzicht ook compleet. Er zullen nog wel enkele foto's bijkomen die ik van reisgenoten toegezonden krijg.
Weer thuis
Na een schier eindeloze terugreis waarbij we twee dagen vrijwel niet geslapen hebben weer thuis en vannacht weer in m'n eigen mandje geslapen. Ik probeer zo snel mogelijk weer te wennen aan het tijdsverschil van 12 uur met Nieuw Zeeland.
Toen ik gisterochtend op Schiphol aankwam en het mistroostige grijze weer zag, kreeg ik de neiging op op het eerstvolgende vliegtuig terug te stappen. Wat een deceptie!! Mijnhumeur werd er niet beter op als je dan met de trein naar het nog mistroostiger Almere moet en er geen bus naar Zeewolde blijkt te lopen en er thuisgekomen stapels post en rekeningen liggen te wachten. Maar goed, de kat is weer helemaal in zijn hum en loopt me voortdurend voor de voeten. Dus komende week de draad maar weer proberen op te paken.
Hoe de reis is geweest? Overweldigend!!! Wat een schitterend land! Qua natuur val je van de ene verwondering in de andere. Het klimaat is voor ons Nederlanders prima. De kreet dat je hier vier seizoenen in één dag kunt meemaken is helemaal terecht, zoals ik heb kunnen merken bij de Tongarero Crossing. Zorg er daarom voor dat je niet alleen waterdichte kleding bij je hebt als je er heen gaat, maar trek deze ook tijdig aan!! Zorg bovendien dat je voortdurend blijft eten en drinken ook al is het weer slecht.
En voor de rest; Nieuw Zeelanders zijn vriendelijke mensen met een laid back instelling die me wel aanspreekt. Het gaat de mensen daar niet zozeer om status en aanzien, maar veel meer om een kwalitatief goed leven. Dus het jagerige en jachtige leven zoals we dat hier kennen is daar een stuk minder. De Nieuw Zeelanders zijn sprortief ingesteld en qua actiesporten zijn de mogelijkheden bijna onbegrensd (je kunt beter vragen wat er niet kan).
Het feit dat Nieuw Zeeland in een seismisch actief gebied licht hebben we aan den lijve kunnen ervaren vorige week dinsdag toen we op ca 20 km afstand van Christchurch de aardbeving meemaakten die in Christchurch zoveel menselijk leed en overige schade heeft aangericht.. Het zal zeker een aantal jaren duren voordat de stad er weer uitziet zoals voor de ramp.
Mijn hoogtepunten:
De Tongarero Crossing in zeer slecht weer, waarbij ik mezelf flink ben tegengekomen en daarna acuut met roken ben gestopt en die me nog weer eens het besef heeft bijgebracht hoe nietig je bent tot de natuur.
De Lodge van Ron en Gerry in het Queen Charlotte Wilderness Park in de Marlborough Sounds waar we drie dagen in een natuurreservaat zaten zonder andere bezoekers in een prachtige omgeving en 'savonds een wondermooie zuidelijke sterrenhemel konden zien.
De aardbeving die ik heb meegemaakt en waardoor ik me nu kan voorstellen wat de mensen in Christchurch voelen die bovendien nog eens geconfronteerd worden met tientallen naschokken. ik kan jullie verzekeren het is heftig 'It scares the shit out of you!!' zoals de Amerikanen zeggen. Ik voel met wel een 'lucky bastard' want enkele uren eerder in Christchrurch en we hadden midden in de ellende gezeten. Een enorm compliment voor de wijze waarop onze reisleidster Evelien dit heeft opgevangen en ook voor Geoff, onze chauffeur, die in Christchurch woont. Gelukkig was zijn gezin ongedeerd en blijkbaar ook zijn huis. En de schade? 'Och dat zien we later wel'. Hij vond het erger dat zijn huisdieren (vooral de hond) erg van streek waren, wat nog werd verergerd door de naschokken.
Uiteraard de Nevis Highwire bungyjump, waarbij je als ex-skydiver toch wel even staat te slikken als je klaar staat voor de sprong en naar beneden kijkt en dan denkt 'shiiitt die grond is wel erg dichtbij!!!!' Maar vervolgens wel met een sierlijke duik van het platform de diepte in gaat (zie video).. Dat heeft me zelfoverwinning gekost die ik nooit had als ik op 4 km uit een vliegtuig kachelde. Dus YES I-DID-IT !!! (en nu jullie!!). Ik heb hier bewondering gekregen voor mijn reisgenoten Natascha en Wouter die beide ondanks hun hoogtevrees de sprong hebben gemaakt. en voor Ellen die voor het eerst alleen op reis was en de bungyjump vanaf het begin wilde maken.
En niet te vergeten de dag ijsklimmen op de Fox Glacier. Een avontuurlijke en inspannende ervaring in een overweldigende omgeving bij stralend zonnig weer. Onvergetelijk en onbetaalbaar!
Ervaringen die ik niet meer zal vergeten.
De variatie in de natuur zowel op land (bergen, bossen vulkanen, geisers, mudpools) als in en op het water (walvissen, dolfijnen, zeehonden en zeleeuwen, geeloogpinguins, albatrossen). Door de gebeurtenissen in Christchurch hebben we helaas de whalewhatching excursie in Kairkoura uit het programma moeten schrappen. Die houden we tegoed voor een volgende keer.
Zou ik nog een keer terug willen?
Driewerf JA !!!. maar dan met een goede vriend(in) en op een wijze waarin je meer vrijheid hebt, omdat het reisprogramma van deze reis dermate vol zat dat je niet veel eigen tijd over had (anderzijds hebben we daardoor wel echt alle hoogtepunten gezien). Ik zou er bovendien zeker twee maanden naar toe gaan. Mijn keuze zou dan een reis per camper zijn. Ik zou ook op de heen-en terugreis een stopover van een dag maken (Kuala Lumpur of Singapore) om even bij te komen van de lange vluchten.
Oh ja, ga je een keer naar Nieuw Zeeland en wil je aan den lijve ondervinden hoe een aardbeving voelt, ga dan naar het Te Papa museum in Wellington. Daar hebben ze het interieur van een woning nagebouwd in een simulator. En geloof me, het is net echt!
Dus mocht je plannen hebben om een keer naar Nieuw Zeeland te gaan. DOEN!!!
.
Christchurch - Auckland
De laatste dagen in Dunedin
De aardbeving heeft er hier erg ingehakt en we konden gisteren, waar je ook binnenliep in live uitzendingen op de tv het hele drama volgen. In bepaalde gebieden van het centrum heeft men het zoeken naar slachtoffers moeten stoppen omdat door de naschokken ook de reddingswerkers veel gevaar liepen, maar de ravage in Christchurch is enorm. Naast het voor Nieuw Zeeland grote aantal slachtoffers zal het jaren duren om de materiële schade te herstellen. Volgens geologen is dit de hevigste grondverplaatsing door een aardbeving die ooit in Nieuw-Zeeland is geregistreerd. Bizar om op het moment van de beving nog geen 20 km van het epicentrum verwijderd te zijn. In ieder geval een ervaring die ik niet zal vergeten.
Ik kreeg zojuist te horen dat we toch via Christchurch naar Auckland vliegen. We vertrekken vannacht om 01.00 bij jullie donderdagmiddag 13.00 uur en zijn dan morgenvroeg omstreeks 7 uur op het vliegveld van Christchurch. We vliegen om 09.15 naar Auckland. De totale vliegtijd naar Nederland zal naar schatting ca 25 uur bedragen. Ik kom dan op zaterdagmorgen omstreeks 6 uur Nederlandse tijd op Schiphol aan. Dus ik zal dan wel ongeveer gesloopt zijn.
filmpje geiser Rotorua staat er op
Dunedin en geen Christchurch
Hallo Iedereen,
In alle verwarring hier even een update vanuit Dunedin. We hadden gisteren eigenlijk moeten aankomen in Christchurch we waren aan het lunchen in een dorpje op ca 25 km van Cristchurch. Toen de grond begon te bewegen en alles heen en weer schudde een bizarre en onwezenlijke ervaring! Toen we terug kwamen bij de bus had Jeff (onze busdriver) contact opgenomen met Christchurch en vertelde ons dat het hele centrum weer was getroffen door een aardbeving en dat er veel mensen waren omgekomen. Ons hotel in Christchurch lag op enkele honderden meters van de ingestortte kathedraal. We konden dus niet verder naar Christchurch en moesten terugkeren naar Dunedin, waarbij ondanks de aanvankelijke teleurstelling langzaam het besef doordrong hoveel geluk we hebben gehad. Een paar uur later en we hadden in het centrum van Christchurch in ons hotel gezeten! In totaal hebben we gisteren 14 uur in de bus gezeten.
De reisorganisatie is nu aan het regelen dat we op tijd in Auckland zijn voor de vlucht naar Nederland. We weten nog niet of we alsnog via Christchurch, Dunedin of Queenstown naar Auckland vliegen, maar ik maak me daar eerlijk gezegd niet zoveel zorgen om. Een en ander valt onder het calamiteitenfonds en zal dus wel vergoed worden. Het kan dus zijn dat we pas enkele dagen later uit Auckland weg kunnen. We zien wel. Jammer dat de vakantie zo moet eindigen, maar dat kan gebeuren in een geologisch actief gebied. Ik zag in het locale nieuws dat de aardbeving van gisteren zwakker was dan die van vorig jaar, maar doordat het episch centrum ondiep lag en het overdag was, is de schade in mensenlevens en gebouwen veel groter. Op dit moment worden vanuit Australië, Japan en Amerika resqueteams ingevlogen om slachtoffers uit de ingestorte gebouwen te bevrijden. Het werk van de teams wordt erg bemoeilijkt door de naschokken waarvan er al tientallen zijn geweest. Een nare toestand dus. Het valt op dat de Nieuwzeelanders zelf redelijk nuchter blijven. Ze vinden het natuurlijk erg maar zeggend dan meteen dat dit kan gebeuren. Het lijkt een beetje op de manier waarop wij in Nederland omgaan met wateroverlast.
DUS Ik ben ok en kom wel weer thuis. Voor Renée: Het kan zijn dat ik een of meerdere dagen later thuis. Het zou fijn zijn als je de kat dan nog even wilt verzorgen. Ik laat in ieder geval zodra ik meer weet per SMS van me horen.
Filmpje Bungyjump Nevis Highwire Bungy staat er op
Dit koste bijna nog meer moeite dan de sprong zelf!!!
Te vinden onde Video
Te Anau, Milford Sounds, Gatlins
17 t/m 20 februari
17 februari Vanochtend vroeg afscheid genomen van Queenstown. Ik had eigenlijk nog wel een dag langer willen blijven maar vandaag gaan we naar Te Anau. Onderweg natuurlijk weer natuur gezien (meren, regenwoud, nog meer meren, nog meer regenwoud) een stuk Keplertrack gelopen. Allemachtig prachtig achtentachtig, overdonderend, indrukwekkend “you name it” maar je wordt op een gegeven moment een bedje blasé van al het natuurgeweld. Maar weer een goede accommodatie in Te Anau waar we s'avonds nog naar de glowworm caves zijn geweest. Volslagen maarr, net alsof je onder een sterrenhemel zit. En als dan een paar reisgenoten ook nog heel zacht “stille nacht heilige nacht “gaan neuriën dan denk je “heb ik nu Alzheimer Light of hebben ze hier luidsprekers opgehangen om het dramatisch effect te versterken. (naderhand verschrikkelijk om gelachen).
18 februari Milford Sound
Mooie tocht prachtige boottocht, imposante natuur, leuke foto’s. In de avonduren in de plaatselijke bioscoop nog een film bekeken met dramatische geluidseffecten over Milford Sounds, maar nogmaals , je begint een beetje blasé te raken van al het natuurschoongeweld. Daarnaast zitten de excursieprogramma’s ook nog eens volgepland met activititeiten, dus af en toe voel ik me een Japanner cie met een camera in z’n handen bus in en bus uit wordt gejaagd. Het overdonderd en wordt een beetje teveel
19 en 20 februari Te Anau en Aka Point
Vandaag aangekomen in Aka Point en met Bruce (de eigenaar van de lodge naar de geeloogpinguins gereden en hun gedrag vanuit een birdwatchershut kunnen observeren. Leuke beesten en er zijn van deze soort niet veel meer over dus de Nieuwzeelanders doen er alles aan om de natuuur zoveel mogelijk in stand te houden. Leuk om te zien.
20 Februari Excursie naar waterval, caves en zeeleeuwen.
Vandaag hadden we drie wandelingen op het programma staan met een plaatselijke organisatie. Met een stronteigenwijze chauffeur op pad die voortdurend op zijn horloge zat te kijken. We voelden ons als een bus Japanners die door een toeristische attractie worden gejaagd! De laatste wamdeling was een pittige over het strand met zee harde wind en behoorlijke aantallen zeeleeuwen die op het strand lagen. In tegenstelling tot wat veel mensen denken leven deze volkomen in het wild en als je te dicht in hun buurt komt, kunnen deze ogenschijnlijk vreedzame en op het land onbeholpen dieren verassend snel zijn, dus een eerbiedige afstand was noodzakelijk. Door de keiharde wind werd deze wandeling langer dan gepland en werden we opgewacht door een pisnijdige chauffeur die met gillende bandjes wegreed waardoor een reisgenote bijna languit in het middenpad viel en de bus gemakkelijk 10 meter lager had kunnen eindigen. Daar moet je dus niet mee aankomen bij Evelien, onze reisbegeleider. Die maakte de chauffeur even goed duidelijk wat ze van zijn gedrag vond. Een leuke en supersportieve meid die als het er op aankomt haar mannetje staat en dat een paar dagen later weer zou bewijzen.