Na een schier eindeloze terugreis waarbij we twee dagen vrijwel niet geslapen hebben weer thuis en vannacht weer in m'n eigen mandje geslapen. Ik probeer zo snel mogelijk weer te wennen aan het tijdsverschil van 12 uur met Nieuw Zeeland.

Toen ik gisterochtend op Schiphol aankwam en het mistroostige grijze weer zag, kreeg ik de neiging op op het eerstvolgende vliegtuig terug te stappen. Wat een deceptie!! Mijnhumeur werd er niet beter op als je dan met de trein naar het nog mistroostiger Almere moet en er geen bus naar Zeewolde blijkt te lopen en er thuisgekomen stapels post en rekeningen liggen te wachten. Maar goed, de kat is weer helemaal in zijn hum en loopt me voortdurend voor de voeten. Dus komende week de draad maar weer proberen op te paken.

Hoe de reis is geweest? Overweldigend!!! Wat een schitterend land! Qua natuur val je van de ene verwondering in de andere. Het klimaat is voor ons Nederlanders prima. De kreet dat je hier vier seizoenen in één dag kunt meemaken is helemaal terecht, zoals ik heb kunnen merken bij de Tongarero Crossing. Zorg er daarom voor dat je niet alleen waterdichte kleding bij je hebt als je er heen gaat, maar trek deze ook tijdig aan!! Zorg bovendien dat je voortdurend blijft eten en drinken ook al is het weer slecht.

En voor de rest; Nieuw Zeelanders zijn vriendelijke mensen met een laid back instelling die me wel aanspreekt. Het gaat de mensen daar niet zozeer om status en aanzien, maar veel meer om een kwalitatief goed leven. Dus het jagerige en jachtige leven zoals we dat hier kennen is daar een stuk minder. De Nieuw Zeelanders zijn sprortief ingesteld en qua actiesporten zijn de mogelijkheden bijna onbegrensd (je kunt beter vragen wat er niet kan).

Het feit dat Nieuw Zeeland in een seismisch actief gebied licht hebben we aan den lijve kunnen ervaren vorige week dinsdag toen we op ca 20 km afstand van Christchurch de aardbeving meemaakten die in Christchurch zoveel menselijk leed en overige schade heeft aangericht.. Het zal zeker een aantal jaren duren voordat de stad er weer uitziet zoals voor de ramp.

Mijn hoogtepunten:

De Tongarero Crossing in zeer slecht weer, waarbij ik mezelf flink ben tegengekomen en daarna acuut met roken ben gestopt en die me nog weer eens het besef heeft bijgebracht hoe nietig je bent tot de natuur.

De Lodge van Ron en Gerry in het Queen Charlotte Wilderness Park in de Marlborough Sounds waar we drie dagen in een natuurreservaat zaten zonder andere bezoekers in een prachtige omgeving en 'savonds een wondermooie zuidelijke sterrenhemel konden zien.

De aardbeving die ik heb meegemaakt en waardoor ik me nu kan voorstellen wat de mensen in Christchurch voelen die bovendien nog eens geconfronteerd worden met tientallen naschokken. ik kan jullie verzekeren het is heftig 'It scares the shit out of you!!' zoals de Amerikanen zeggen. Ik voel met wel een 'lucky bastard' want enkele uren eerder in Christchrurch en we hadden midden in de ellende gezeten. Een enorm compliment voor de wijze waarop onze reisleidster Evelien dit heeft opgevangen en ook voor Geoff, onze chauffeur, die in Christchurch woont. Gelukkig was zijn gezin ongedeerd en blijkbaar ook zijn huis. En de schade? 'Och dat zien we later wel'. Hij vond het erger dat zijn huisdieren (vooral de hond) erg van streek waren, wat nog werd verergerd door de naschokken.

Uiteraard de Nevis Highwire bungyjump, waarbij je als ex-skydiver toch wel even staat te slikken als je klaar staat voor de sprong en naar beneden kijkt en dan denkt 'shiiitt die grond is wel erg dichtbij!!!!' Maar vervolgens wel met een sierlijke duik van het platform de diepte in gaat (zie video).. Dat heeft me zelfoverwinning gekost die ik nooit had als ik op 4 km uit een vliegtuig kachelde. Dus YES I-DID-IT !!! (en nu jullie!!). Ik heb hier bewondering gekregen voor mijn reisgenoten Natascha en Wouter die beide ondanks hun hoogtevrees de sprong hebben gemaakt. en voor Ellen die voor het eerst alleen op reis was en de bungyjump vanaf het begin wilde maken.

En niet te vergeten de dag ijsklimmen op de Fox Glacier. Een avontuurlijke en inspannende ervaring in een overweldigende omgeving bij stralend zonnig weer. Onvergetelijk en onbetaalbaar!

Ervaringen die ik niet meer zal vergeten.

De variatie in de natuur zowel op land (bergen, bossen vulkanen, geisers, mudpools) als in en op het water (walvissen, dolfijnen, zeehonden en zeleeuwen, geeloogpinguins, albatrossen). Door de gebeurtenissen in Christchurch hebben we helaas de whalewhatching excursie in Kairkoura uit het programma moeten schrappen. Die houden we tegoed voor een volgende keer.

Zou ik nog een keer terug willen?

Driewerf JA !!!. maar dan met een goede vriend(in) en op een wijze waarin je meer vrijheid hebt, omdat het reisprogramma van deze reis dermate vol zat dat je niet veel eigen tijd over had (anderzijds hebben we daardoor wel echt alle hoogtepunten gezien). Ik zou er bovendien zeker twee maanden naar toe gaan. Mijn keuze zou dan een reis per camper zijn. Ik zou ook op de heen-en terugreis een stopover van een dag maken (Kuala Lumpur of Singapore) om even bij te komen van de lange vluchten.

Oh ja, ga je een keer naar Nieuw Zeeland en wil je aan den lijve ondervinden hoe een aardbeving voelt, ga dan naar het Te Papa museum in Wellington. Daar hebben ze het interieur van een woning nagebouwd in een simulator. En geloof me, het is net echt!

Dus mocht je plannen hebben om een keer naar Nieuw Zeeland te gaan. DOEN!!!

.